ODSTAJĄCE USZY to problem , który rozumieją czasem tylko Ci, którzy żyją z nimi od lat. Czasem nie zdajemy sobie sprawy, że ten aspekt jest tak ważny dla dobrego samopoczucia. Czasem marzenie o przylegających uszach towarzyszy Pacjentkom i Pacjentom przez kilkadziesiąt lat.
Korekcja uszu nićmi to niskoinwazyjny zabieg polegający na przeszyciu małżowin usznych specjalnie zaprojektowanymi, nierozpuszczalnymi nićmi połączonymi ze specjalnym instrumentem umożliwiającym manipulację w tak trudnym obszarze. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Nie przecina się skóry i nie zakłada się szwów.
NA ODSTAJĄCE USZY – NICI
Zabieg korekcji odstających uszu wykonuje się stałymi polipropylenowymi nićmi.
Efekt zabiegu jest dość trwały, minimum 5 lat, pod warunkiem, że nie dojdzie do mechanicznego zerwania nici. Ryzyko to jest znacznie większe w krótkim czasie po zabiegu, zanim nić nie obrośnie tkanką
Sam zabieg nie jest bolesny ze względu na zastosowane znieczulenie. Po jego wykonaniu, przez około 3 dni utrzymuje się bolesność uszu. Opatrunek po zabiegu można zdjąć już w na drugi dzień, ale przez najbliższe 2 tygodnie zaleca się ciągłe noszenie opaski uciskającej i przez 4 tygodnie zakładanie jej na noc. Może to być zwykła, dekoracyjna opaska. Istotne, aby „pomogła” uszom przyzwyczaić się do nowego kąta przylegania.
Budowa nici.
Polipropylenowa nić bez wypustów, przymocowana do obustronnie ostrej (trokar) zakrzywionej igły. Taki kształt igły umożliwia lekarzowi minimalnie inwazyjne podejście do korekty ucha. Poprzez zmianę kąta przylegania ucha lekarz może korygować wrodzone, pourazowe lub pooperacyjne deformacje ucha, jednocześnie tworząc pożądany naturalny wygląd. . Pacjent uzyskuje naturalny i długotrwały efekt.
Czas zabiegu: 90 min.
WSKAZANIA:
- odstające uszy wada wrodzona
- poprawa po operacjach chirurgicznych
- asymetria uszu
PRZECIWWSKAZANIA DO ZABIEGU MODELOWANIA ODSTAJĄCYCH USZU
alergia na niewchłanialne wypełniacze
infekcje , nieleczone zęby, okres 3 tyg przed lub po zabiegach stomatologicznych
predyspozycje do keloidów
choroby autoimmunologiczne: sclerodermia, sarkoidoidoza, amyloidoza
przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych: np.heparyna, aspiryna – względne
hemofilia
nadciśnienie (II i III stopnia)
poważne schorzenia
zaburzenia neurologiczne i psychiczne
ciąża, karmienie piersią
chemoterapia
UWAGA! przed zabiegiem konieczna jest wcześniejsza kwalifikacja do zabiegu i konsultacja.
